BURSA SZKOLNA W KOLE W HOŁDZIE JANOWI PAWŁOWI II
„ 2020 –Rok Świętego Jana Pawła II ‘’
100 lat temu przyszedł na świat ”CZŁOWIEK POKOJU I NADZIEI”- Karol Wojtyła, który z niespotykaną pogodą i miłością wskazywał światu, jak życie czynić bardziej ludzkim. Społeczność bursowska , zachęcona przez panią Lidię Lebiodę, postanowiła uczcić pamięć papieża projektem pt. „CHWILA BIAŁEJ RÓŻY”. Złożyły się na niego nasze prace plastyczno-literackie, plansze z cytatami oraz gazetki ścienne i konkurs poetycki. W okresie nauki zdalnej, podejmowaliśmy próby redagowania wierszy pod hasłem „W UŚMIECHU ZATROSKANIA”, by wyrazić wdzięczność za to, czego nas ten wielki Polak nauczył. Jako duchowy przywódca Kościoła Katolickiego nieustannie walczył o równość, wolność religijną i godność każdej istoty. Był on człowiekiem czynu, ale przede wszystkim wielkiego, gorejącego serca, które pocieszało każdą zagubioną duszę. Jego nauki są dziś źródłem uniwersalnych wartości, a dla nas - wychowanków bursy, wskazówką do tego, by stawać się coraz lepszym człowiekiem, by „być, a nie mieć i dzielić się z innymi”. Zwieńczeniem naszych dokonań jest wystawa na świetlicy, która zakończy obchody „ROKU ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II” .
Zachęcamy wszystkich do zapoznania się z pracami naszych koleżanek i kolegów i pozostania przez chwilę w poetyckim nastroju…
Amelia Wojciechowska
JAN PAWEŁ II WIELKIM BYŁ POLAKIEM.
TO TEN, KTÓRY NOSIŁ SZATĘ BIAŁĄ I PRZEMIERZYŁ ZIEMIĘ PRAWIE CAŁĄ.
W WADOWICACH URODZONY, PRZEZ PANA BOGA UZDOLNIONY.
DO KREMÓWEK I TATR SŁABOŚĆ MIAŁ, GDZIE UBYWAŁO MU PARĘ LAT.
CHOĆ ZOSTAŁ POSTRZELONY, TO JEGO OPRAWCA BYŁ UŁASKAWIONY.
KAROL WOJTYŁA NAUCZYŁ NAS, KTÓRYMI KROCZYĆ ŚCIEŻKAMI…
ABY BÓG BYŁ ZAWSZE MIĘDZY NAMI. (Martyna Parecka)
***
„Chwila białej róży”
W PŁATKACH BIAŁEJ RÓŻY , WIDZĘ TWĄ ŚWIĘTOŚĆ JANIE,
CZYSTE TWE OBLICZE I PIĘKNE PRZEMIJANIE
W LISTKACH ŚWIEŻA DOBROĆ TWEGO SERCA SIĘ MIENI
I NASZA PAMIĘĆ O TOBIE NIGDY SIĘ NIE ZMIENI
BĘDZIE SILNA, JAK ŁODYŻKA TEGO KWIATU
I BĘDZIEMY ZAWSZE OPOWIADAĆ O TOBIE ŚWIATU.
I CHOĆ KIEDYŚ OPADNĄ PŁATKI RÓŻY,
GODNIE BĘDZIEMY TRWAĆ Z TOBĄ W ŻYCIOWEJ PODRÓŻY!
OCH JAK PIĘKNA BYWA CHWILA BIAŁEJ RÓŻY…
***
„Uśmiech zatroskania”
W PÓŁUŚMIECHU ZATROSKANIA, PATRZYSZ Z ODDALI NA ŚWIAT,
KTÓRY PŁACZE PO TOBIE.
WYCIĄGASZ DŁOŃ, CHCĘ JĄ UCHWYCIĆ, ALE DOTYK ULOTNY JAK MGŁA…
KOJĄCE SPOJRZENIE Z BŁOGĄ NOSTALGIĄ WSPOMINAM.
NIC NIE MÓWISZ, NO BO JAK…
I NIE WOŁASZ „IDŹCIE GODNIE PRZEZ ŻYCIE”, A JEDNAK IDĘ
Z PODNIESIONĄ GŁOWĄ, BO JESTEŚ W MOIM SERCU JANIE
- TWÓJ PORTRET- MOIM ORĘŻEM , W CODZIENNYM WESTERPLATTE…
***
„Zostań ze mną
POCHYLAŁEŚ SIĘ NAD STRAPIONYMI,
NIE SZCZĘDZIŁEŚ SERCA INNYM,
TWĄ DEWIZĄ BYŁO ZAWSZE PRZEBACZANIE WINNYM.
ŚWIAT OKRUTNY CHCIAŁEŚ ZMIENIĆ, ZŁO- DOBROCIĄ ZARUMIENIĆ
TWĄ DEWIZĄ BYŁO ZAWSZE
LUDZKOŚĆ SZCZĘŚCIEM OPROMIENIĆ.
DZIŚ, CHOĆ NIE MA CIĘ WŚRÓD LUDZI, CZUJĘ, ŻE POCHYLASZ SIĘ
NADE MNĄ, DAJESZ WIARĘ, CIEŃ NADZIEI
- ZOSTAŃ ZE MNĄ - BO BEZ CIEBIE
MOJA DUSZA, WPADNIE W OTCHŁAŃ CIEMNĄ!
***
DROGI JANIE PAWLE II
PAPIEŻU POLSKI!
TCHNIJ W NAS MOC ŻYCIA, RADOŚĆ I WIARĘ.
DAJ NAM ŁASKĘ BOGA, MIŁOŚĆ I SPOKÓJ DUCHA.
SPÓJRZ ŁASKAWYM OKIEM NA NASZE CIERPIENIE I NIEPOKOJE…
CHROŃ NASZE DUSZE OD GRZECHU I ZŁYCH UCZYNKÓW!
DAJ SPOKÓJ I MIŁOSIERDZIE SWOJE,
OJCOWSKĄ DŁONIĄ BŁOGOSŁAW NAM
***
GDYBYŚ BYŁ OBOK,
NIE BAŁABYM SIĘ ZAGROŻEŃ ISTNIENIA, GDYBYŚ BYŁ BLISKO,
NIE MUSIAŁABYM SZUKAĆ SENSU CIERPIENIA,
ALE CIĘ NIE MA!
BOJĘ SIĘ, ŻE MI SIĘ COŚ STANIE, MOJA DUSZA ZATAPIA SIĘ
W DZIWNYM PUSTOSTANIE,
GDYBYŚ BYŁ…, ALE CIĘ NIE MA JANIE
CZY SŁYSZYSZ MOJE PROZAICZNE WOŁANIE?
***
DROGI JANIE PAWLE II!
DZIĘKUJEMY ZA TWE NAUKI,
NA SPOTKANIE W NIEBIE JUŻ CZEKAMY,
BO JUŻ CIĘ TU NA ZIEMI NIE SPOTKAMY.
SWOJĄ WIARĄ POKAZAŁEŚ NAM DROGĘ, KTÓRĄ DĄŻYMY NA CO DZIEŃ.
ZAWSZE DOBRYM SŁOWEM WSPIERAŁEŚ,
A TERAZ POD SWĄ OPIEKĘ ZABRAŁEŚ.
DZIĘKI TOBIE NASZ KRAJ POZNANO,
BARDZO SIĘ TEGO NIE SPODZIEWANO.
WIĘC NIECH KAŻDY OTWORZY SWE SERCE,
I DO MODLITWY ZŁOŻY RĘCE! (pokój 34)
***
DROGI JANIE PAWLE II,
KTÓRYŚ PRZYNIÓSŁ ŚWIATU TAK WIELE PIĘKNYCH CHWIL
MY DZIŚ SKŁADAMY DZIĘKI CI.
TYŚ DOBRY I CIEPŁY,
POMOCNĄ DŁOŃ DO NAS WYCIĄGNĄŁEŚ
DZIŚ NASZ CZAS DOCENIĆ TWE STARANIA
O LEPSZE JUTRO, O LEPSZYCH LUDZI.
W TYM ROKU, TAK TRUDNYM I DŁUGIM,
DZIĘKUJEMY TOBIE ZA NAUK PEŁNE KIESZENIE
DRODZY WYCHOWANKOWIE!
Z ogromną satysfakcją zaprezentowałam WASZE talenty. Niezmiernie mi miło, że zaangażowaliście się tak pięknie w projekt. Uszanowaliśmy wolę tych, którzy zdecydowali się pozostać anonimowi i tych, którzy swoje wiersze schowali na razie do szuflady. Dziękuję wszystkim serdecznie i gratuluję.
„Odkrywajcie w sobie zdolności i cieszcie się nimi”.
Lidia Lebioda – wychowawca.